با سلام و عرض ارادت ضمن تبربک مجدد سال نو از خوانندگان عزیز بابت اینکه در سال جدید تا مدتی مطلب جدید ی در وبلاگ درج نخواهد شد پیشاپیش عذر خواهی می نمایم .
ارادتمند مدیر وبلاگ
عمروانی های عزیز با سلام و عرض ارادت از صمیم قلب سال نو رو تبریک عرض نموده و برایتان سالی سرشار از شادمانی خواستارم
ارادتمند مدیر وبلاگ
فرارسیدن میلاد مسعود نبی مکرم ، حضرت رسول اکرم (ص) ، روز اخلاق و مهرورزی و نیز میلاد خجسته ی حضرت امام جعفر صادق (ع) موسس مذهب جعفری را محضر تمامی مسلمین جهان و همه ی عاشقان و محبان و شیفتگان آن حضرت گرانقدر و و آن امام بزرگوارو بر کلیه اهالی روستای عمروان تبریک و تهنیت عرض می نماید.
با احترام-مدیر وبلاگ
همانطور که در یادداشت مورخ 8 بهمن 1391 درج شده بود نام روستای عمروان در نقشه گوگل به اشتباه فیروز آباد درج شده بود که با پیگیری این وبلاگ و ارسال گزارش خطا به شرکت گوگل خوشبختانه بخشی از این اشتباه جبران و نام عمروان به نقشه اضافه گردید. لیکن هنوز نام فیروز آباد به محل اصلی منتقل نگردیده که این موضوع نیز مجددا به شرکت مذکور اعلام و امیداواریم با پیگیری موضوع مشکل کاملا مرتفع گردد.
با احترام-مدیر وبلاگ
طبق اخبار رسیده با حکم بخشدار امیریه آقای حسین زحمتکش فرزند مرحوم حاج محمد زحمتکش بعنوان دهیار روستای عمروان منصوب گردیدند.امیدواریم که نامبرده با عزم جدی و همکاری تنگاتنگ با شورای اسلامی روستا در آبادانی روستا موفق و موید باشند.
لازم به ذکر است در گذشته آقایان محمود زحمتکش و محمد رضا آخوندی مدتی بعنوان دهیار روستا مشغول به فعالیت بوده اند که این وبلاگ به سهم خود از زحمات نامبردگان تقدیر و تشکر می نماید.
با احترام- مدیر وبلاگ
زندگی نامه حضرت نوح ـ علیه السّلام
ـ
حضرت نوح ـ علیه السّلام ـ اولین پیامبر اولوالعزم است که
دارای شریعت وکتاب مستقل بوده و همچنین اولین پیامبر بعد از ادریس ـ علیه السّلام ـ
است و بهنگام بعثت چـــهار صــد سال داشت. شغل او نجّاری و مردی بلند قامت، تنومند
وگندم گون با محاسن انبوه بود و مرکـــز بعثت و دعوت او در شامات و فلسطین وعراق
بوده است. نام اصلی نوح عبدالغفار بـــوده و پس از ماجرای طوفان پانصدسال زندگی
کرد و به آبادانی شهرها پرداخت.قبر شریف حضــرت نوح ـ علیهالسّلام ـ در نجف اشرف،
کنار قبر حضرت علی ـ علیه السّلام ـ قرار دارد.
برای مطالعه به سوره ها و آیات زیر مراجعه نمائید: آل عمران / 23 ـ نساء /163 ـ انعام / 84 ـ اعراف / 59، 69 ـ هُود / 25، 32، 36، 42، 45، 46، 48،89 ـ اسراء / 3، 17 ـ شعراء / 105، 106، 116 ـ صافات / 19، 75 ـ نوح / 1،21، 26.
زندگی نامه حضرت ابراهیم ـ علیه
السّلام ـ
ابراهیم ـ علیه السّلام ـ دومین پیامبر اولوالعزم است که
دارای شریعت و کتاب مستـــــقل بوده، آن حضرت سه هزار و سیصد و بیست سال بعد از
هبوط آدم ـ علیه السّلامـ به دنیا آمد، اهل تاریخ نام پدر ابراهیم ـ علیه السّلام
ـ را تاریخ (باخاء و حاء) نوشته اند.
این پیامبر بزرگ در شهر «اور» از شهرهای بابل به دنیا
آمد. ابراهیم ـ علیه السّلام ـ هنوز متولد نشده بود که پدرش ازدنیا رفت و آزر عموی
ابراهیم سرپرستی او را به عهــــده گرفت. ولادت ابراهیم در دوران «نمرود بن کنعان» بوده است.
ابراهیم در ایام نوجوانی مبارزه خود،با نمرود و مردم بت پرست را شروع کرد و بت های
عبادتگاه را به جـــــــز بت بزرگ شکــــــست
وی در سن سی و شش سالگی با ساره ازدواج کرد. چون سارا
ناز بود وی کنیز خود هاجـــر را به ابراهیم بخشید که از او صاحب فرزندی بنام
اسماعیل گردید.ابراهیم و فرزندش اسماعیل به دستور خداوند خانه کعبه را بنا نهادند.وی
سرانجام در سنّ صد و هفتاد و پنج سالگی فوت کرد او را در باغ عفرون دفن کردند و
اکنون قبر او شهر الخلیل (در کشور فلسطین) نام دارد.
بــرای مطالعه به سوره ها و آیات زیر مراجعه نمائید. بقره / 124، 125، 126 ـ127-130 ـ132، و آل عمران / 33، 35، 67، 68، 84، 95 ـ هود / 69، 74، 75، 76 ـانعام / 74، 75، 83، 151 ـ ابراهیم / 37، 38.
زندگی نامه حضرت موسی ـ علیه
السّلام ـ
حضرت موسی در زمان سلطنت «رامسیس» (فرعون) در مصر متولد
شد.وی از نسل حضـــرت ابراهیم ـ علیه السّلام ـ و با شش واسطه به آن حضرت می رسد.و
پانصد سال بعد از ابراهیم ظهور کرد و دویست و چهل سال عمر نمود. و بر فراز تل سرخ
رنگی در سرزمینهای فلسطیــن ... به خاک سپرده شد. حضرت موسی ـ علیه السّلامـ در
کودکی در دامان فرعون پرورش یافت، سپس از مصر به مَدیَن هجرت و به مدت بیش از ده
سال در آن سرزمین زندگی کرد و بعد از مبعوث شدن به مقام نبوت، دوباره برای مبارزه
با فرعون و فرعونیان به مصر بازگــــشت و سرانجام دراین مبارزه پیروز، و بنی
اسرائیل را از دست آنان نجات داد.
برای مطالعه به آیات و سوره های زیر مراجعه نمایید: بقره / 51، 53، 55، 60، 61، 67، 87 اعراف/102، 103، 114، 116 و ... ـ یونس / 75، 77، 80 و ... ـ طه / 5، 6،9، 11، 19، 36، 40 ـ قصص / 3، 7، 10، 15، 18، 19، 20 ـ یونس / 75، 77، 80الی 84
زندگی نامه حضرت عیسی ـ علیه
السّلام
حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ پنج هزار و پانصد و هشتاد و
پنج سال بعد از هبوط آدم و پانصد سال، قبل از میلاد پیامبر اسلام در سرزمین کوفه
در کنار رودفرات به دنیا آمد.و به گفتــــــه بعضی او در دهکده ناصره یا بیت
المقدس متولدگردید ولادت او به طور معجزه به اذن خـــدا، بدون پدر رخ داد. مادرش حضرت
مریم است.عیسی ـ علیه السّلام ـ در سی سالـــــگی در بیت المقدس به پیامبری مبعوث
شد و دارای شریعت و کتابی به نام انجیل بود،او دارای معجزات فراوان از جمله درمان
نمودن بیماران ناعلاج و زنده کردن مردگان بود.سرانجام یهودیان پس از گذشت سی و سه
سال از زندگی عیسی ـ علیه السلام ـ تصمیم به قتلش گرفتند اما خداوند او را از دست
آنها نجات داد و به آسمان بُرد.
برای مطالعه به آیات و سوره های زیر مراجـــــعه نمایید: بقره / 87، 136، 253 ـ آل عمران / 45، 52، 55، 59 ـ نساء / 157، 163، 171 ـ مائده / 17، 46، 72، 75،78.
زندگی نامه حضرت محمد ـ صلّی الله علیه و آله
حضرت محمد ـ صلّی الله علیه و آله ـ برترین پیامبران و
رسولان و خاتــم آنهاست وپس از او پیامبری نخواهد آمد، مشهور بین علمای امامیه آن
است که ولاد ت پیامبر اسلام در عــــام الفیل سال پانصد و هفتاد میلادی در هفده ربیع
الاول روز جمعه بوده است. نام پدرش عبدالله و نام مادرش آمنه است. پیامبر
گرامیاسلام، در سنّ بیست و پنج سالگی با خدیجه ـ ســـلام الله علیها ـ ازدواج
کرد،و در سن چهل سالگی به پیامبری مبعوث شد. پیامبر گرامی اسلام بعد از بیست وسه
سال انجـــام رسالت و تبلیغ در روز دوشنبه، بیست و هشتم ماه صفر، ســــال یازدهم
هجرت در سن شصت و سه سالگی دارفانی را وداع گفت. برای آن حضرت معجزات زیادی ذکر شده است
و معجزه جاوید ایشان قرآن کریم است
بر اساس بررسی انجام شده در پورتال ملی مساجد کشوردر تاریخ 93/9/9 مسجد حضرت علی ابن ابیطالب (ع) روستای عمروان در بین 185 مسجد شهرستان دامغان دارای رتبه 30 و در بین حدود 72,000 مسجد موجود در کل کشور دارای رتبه 7,953 می باشد که رتبه های بسیار خوب و قابل قبولی است و جا دارد ضمن تبریک به اهالی روستای عمروان به همه بانیان ،خدمت گزاران و خادمان بی ریای مسجد خسته نباشید و خدا قوت عرض نماییم.
ارادتمند-مدیر فعلی وبلاگ
با عنایت به تقارن این ایام با محرم سال 1436 هجری قمری مطالبی در خصوص تاریخچه برگزاری مراسم عزاداری امام حسین (ع) در ایران به شرح ذیل درج میگردد. امید که حرکات ،سخنان،افکارو شیوه عزاداری ما در مسیر تعالی و مورد رضایت ائمه معصومین و سالار شهیدان امام حسین(ع) باشد.ناگفته پیداست که هر عبادت و مراسم معنوی که موجبات رشد و تعالی ما را فراهم ننماید مورد سوال و تردید خواهد بود.
در سرزمین های اسلامی و به خصوص ایران اوّلین باری که عزاداری علنی برای امام سوم شیعیان مرسوم شد در سال گشت حادثه عاشورا در زمان به قدرت رسیدن حکومت خاندان آل بویه بود.
( بنیانگزاران آل بویه فرزندان ابوشجاع بویه، ماهیگیر تنگدست دیلمی وشیعی مذهب بودند)این در حالی بود که شیعیان،مراسم این ایام راتا پیش ازآن، به علت سایۀ سنگین خلفای عباسی ودر دست نداشتن قدرت سیاسی ؛ به صورت مخفیانه برگزار می نمودند.معزالدوله(احمد) دیلمی که پایهگذار آل بویۀ عراق، خوزستان و کرمان بود درعاشورای سال 353 دستور داد همه بازارها تعطیل شود و مردم در بیرون از منازل عزاداری کنند(353ه.ق)
از همین زمان تاریخ نگاران معتقدند اوّلین دستههای عزاداری که به طور رسمی در خیابانها با مرثیه خوانی و مقتل خوانی عزاداری کردند در این دوره اتفاق افتاد. این نوع عزاداری تا پایان حکومت آلبویه مرسوم بود و با برآمدن سلجوقیان بر تخت حکومت تقریباً ضعیف شد. واز حالت رسمی و عمومی به خانه ها و قلوب شیعیان عقب نشینی کرد.
تا اینکه حکومت صفویان ظهور کرد.منطقه شرق آناتولی و آذربایجان و قسمتهایی از قفقاز محل زندگی قبایل ترکی بود که ائتلاف آنها معروف به قزلباش بوده است؛ زمانی که شاه اسماعیل به کمک قزلباشها در ایران به حکومت میرسد و دولت صفویه را تأسیس میکند (907 ه.ق)برای اوّلین بار در تبریز مذهب شیعه را مذهب رسمی دولتش اعلام میکند و عزاداری امام حسین (ع)از همان تاریخ و دوباره به عنوان یک رسم رونق خاصی می گیرد، همین قزلباشها که نیروی نظامی دولت صفویه را تشکل میدهند و همراه با اسب و شمشیر و کتل و سنج و طبل بودند در ایام عاشورا همراه مردم عزاداری میکنند ولی چون نظامی هستند زمانی که عزاداری میکنند دستههای عزاداری ایشان بیشتر حالت حماسی و نظامی داشت. نمونههای این عزاداری دراطراف آذربایجان هنوز مرسوم است که به آن شاخصین (شاه حسین)میگویند.شاخصین یک گونه عزاداری است که درآن افراد در کنار هم قرار میگیرند و با نظم خاصی همراه با بدست گرفتن شمشیر وتکان دادن آن درهوا،حیدر گویان ، با آهنگ نواخته شدن طبلها و سرودن اشعار حماسی و آهنگین در «بحر رجز» مراسم را ادامه میدهند.
بعدها کم کم گونههای دیگری به عزاداری اضافه میشود مانند زنجیر زنی(زنجیر زنى از هندوستان و پاکستان به ایران آمده است با این تفاوت که در ایران زنجیرزنى به صورت معمولى و بدون خونریزى است) و سینه زنی(سینهزدن[لطم] به عنوان یک سوگواری؛در میان عربها رواج بسیار داشته تاجایی که بر سر وسینه خود میزدند و لباسهای خود را چاک و خاک بر سر و روی خود میریختند. امّا این گونه سینهزنی که یک نفر دم میگیرد و بقیه به آهنگ او سینه میزنند از قرن چهارم هجری در زمان آل بویه آغازشد)بعد از به اقتدار رسیدن دولت صفویه، سینه زنی به طور اختصاصی به امام حسین(ع) تعلق پیدا کرد وهمه گیر شد. دستهها و هیئتهای عزاداری براه میافتند و اشعار خاصی برای عزاداری در این دوره اضافه میشود. تا قبل از این دوره، اشعار ما بیشتر عربی بودند ولی از قرن نهم به بعد اشعار فارسی و ترکی هم اضافه میشود و گونههای عزاداری، تنوع بیشتری پیدا میکند یعنی مرثیه خوانی؛ مقتل خوانی، روضه خوانی و برخی دیگر از انواع دیگر نیز افزوده میشود و تقریباً بعنوان یک سنت ثابت بر جای می ماند.
پس از صفویان در دوره های زندیه و قاجار نیز برپایی مراسم دهۀ محرم و عاشورا همچنان پر رونق باقی می ماند، به عنوان نمونه در دوره زندیه؛شخص کریم خان مقید به آداب و مراسم مذهبی بود و به تقلید از شاهان صفوی در ماه محرم دسته جات عزاداری را برپا میکرد .در دوره قاجار نیز که علمای بزرگ نفوذ فراوان داشتند و قاجاریه به تقلید از شاهان گذشته این مراسم گسترده شد، خصوصاً در عهد ناصری دهۀ اوّل محرم؛عزاداری و حرکت دستهها در مساجد و تکایا و برگزاری مراسم دیگر به اوج خود رسید که عامل اصلی این امور علمای بزرگ شیعه بودند که در تهران و شهرستانها این آیین را همراه با اطعام و پذیرایی از عزاداران سیدالشهداء (ع) رواج دادند.
دوران قاجار اما سرآغاز برآمدن سبک و شیوه های نوینی در مراسم عزاداری محرم و عاشورا بود،چرا که از این تاریخ نوع جدیدی از عزاداری به نام " شبیه خوانی " به مراسم اضافه میشود، بر این اساس در عزاداری به بر پایی مراسمی جهت بازسازی حادثۀ عاشورا میپرداختند و عدهای مانند تئاترهای امروزی نقش افراد را بازی میکردند البته این نوع عزاداری شعرهای خاص خود را داشت .شبیه خوانی به خصوص در دورۀ فتحعلی شاه و ناصر الدین شاه با برپایی تکیه و ساختمانهایی که جهت برقراری تعزیه خوانی تأسیس شده بودند رسم و رسوم و شیوه خاص خودش را پیدا کرد. در سال 1248.ش به دستور ناصرالدین شاه قاجار تکیه دولت با گنجایش 20 هزار تماشاگر ساخته شد.
بسیاری بر این باورند که دوره قاجار بیشترین تنوع در گونه های عزاداری را مرسوم کرد، چرا که علاوه بر شبیه خوانی و تعزیه، بر پایی سقا خانه؛ تیغ زنی، سخنوری، مراسم دفن شهدای کربلا، مراسم تشت گذاری و.. . نیز در این دوره مرسوم شد.
پس از قاجاریان و با به تخت نشستن رضا شاه، دوره رکود دسته جات و هیئت های عزاداری شروع شد، در این دوره تکیهها بسته و عزاداری ممنوع شد و این رویکرد منجر به آن شد که گونۀ دیگری از عزاداری در قالب هیئتهای عزاداری خانگی رشد بیشتری کنند و این جلسات به صورت هفتگی یا ماهانه برقرار شود.در دوره پهلوی دوم(محمّدرضا شاه) هر چند با هیئت ها برخورد روشنی نمی شد لیکن تلاش می شد تا تاثیر و قدرت این مراسم کاهش پیدا کند لیکن هر چه تلاش کرد نتوانست با قدرت وتأثیر گذاری هیئت های مذهبی و دهه محرم مقابله کند. لازم به ذکر است راهپیمایی میلیونی درتهران وسراسر ایران در روزهای تاسوعا وعاشورای حسینی سال 57 در معادلات سیاسی آن دوره و نهایتا پیروزی انقلاب اسلامی ایران نقش مهمی داشت.
پیروز شدن انقلاب همچون دمیدن خون تازه ای در رگ های شیعیان و سنت های عاشورایی بود، از ان تاریخ تا کنون همه شیوه های مقبول و مرسوم عزاداری در نقاط مختلف ایران پیاده و اجرا می شود.
التماس دعا-مدیر فعلی وبلاگ